KÜÇÜK PRENS/Antoine De Saint-Exupery

Hayatımda dönem dönem okuduğum,her seferinde başka bir tat,başka bir hayat dersi aldığım bu kitap,aslında sanılanın aksine bir çocuk kitabı değil.Aslında bir "büyük" kitabı da değil.Bence bu yaşı kaç olursa olsun içinde çocuk ruhu taşıyanların kitabı.Bence sonu o kadar acıklı bitiyor ki her seferinde çok hüzünleniyorum.Benim kahramanım o.Hayatta olmak istediğim insan.Bir kere o bir prens.Astroid B612'nin prensi.Akıllı,gözüpek bir gezgin.Dürüst ve hassas.Bir güle,bir koyuna ve bir insana aynı değeri verecek kadar naif."Çocuklar,büyükler karşısında herzaman sabırlı ve anlayışlı olmak zorundadır"diyecek kadar kendine güvenli.Kitap,Küçük Prens'in çölde uçağı düşen yazarla karşılasması ve yazara hayatını anlatması ile başlıyor.Okudukça biz de yazar kadar ondan etkileniyoruz ve onunla hep arkadaş kalmak istiyoruz.Çünkü o bize bir zamanlar olduğumuz ama şimdi unutmaya başladığımız çocukluğumuzun saflığını hatırlatıyor.Aslında bu saflığı kaybettikçe ölüyoruz.Küçük prens benim hayattaki kahramanım ama kitaptaki kahraman,yazar Antoine De Saint-Exupery.Bir savaş pilotu,yazar,maceracı ve gezgin.Böyle bir kitabı yazabilecek kadar çocuk ruhlu bir büyük.Uçmaya aşık bu insan bir uçuşunda çölü geçerken kayboluyor.Belki de yolda ona rastlamıştır ve B612 ye gitmiştir.
Küçük Prens diyor ki;
"Çocuklar,büyükler karşısında herzaman sabırlı ve anlayışlı olmak zorundadır"
"Kelebeklerle tanışmak istiyorsam bir iki tırtıla katlanmayı öğrenmek zorundayım"
"İnsan herkesten verebileceklerini istemeli.Bir otoritenin kabul görmesi mantıklı olmasına bağlıdır"
"Eğer kendini yargılamayı başarabilirsen,o aman gerçek bilgeliğe ulaşmışsın demektir"
"Sözler yanliş anlamaların kaynağıdır"
"İnsan yalnız yüreği ile doğruları görebilir.Asıl görülmesi gerekenleri gözler göremez"