VELOSİPET İLE BİR CEVELAN/İbnülcemal Ahmet Tevfilk

Bizler modern zaman gezginleriyiz.Büyük hacimli motorlarımıza atlıyoruz,hiç yorulmadan kilometrelerce yol yaparken biliyoruz ki en kötü ihtimalle bir çölü bile geçen bir asfalt yol,vardığımızda temiz soğuk su içip yemek yiyebileceğimiz bir otel bulabileceğiz.Sahip olmamız gereken öncellikli şey,gezgin bir ruh.Ahmet Tevfik'te bu gezgin,maceracı ruh fazlasıyla vardı.Dönemin en modern bisikletlerinden birine sahipti(vites yok,fren yok,amortisör yok,far yok)ve İstanbul'dan Bursa'ya bir keşif gezisi yapmak istiyordu.Burada ilginç olan şeyse yılın 1899 olmasıydı.Yirmi sene önce kendi bisikletimin ilkelliğini düşündüğümde 1899 model bir bisikletin neye benzeyebileceğini hayal bile edemiyorum.Bu gezide Ahmet Tevfik Mudanya'ya gemiyle geçip Bursa-İnegöl-Yenişehir-Bursa güzergahını bisikletle tamamlar ve bunu bu kitapla gezi notları olarak yayımlar.Kitabın kahramanı tabiki Ahmet Tevfik.Bisiklet delisi,gezgin,maceracı,dalgacı bir tip.267 km yola 1899 model bir bisikletle çıkabilecek kadar da cesur.Kitabı okuduktan sonra günümüz bisiklet dükkanlarında ultra modern bisikletlerin uzun yol performansları hakkındaki ukalalıkları duyduğumda içimden ben,yukarıdan da Ahmet Tevfik kıs kıs gülüyordur.Önce istek sonra da cesaret,yolculuk boyunca kesin ihtiyaç olacak iki şey.

ZEN VE MOTOSİKLET BAKIM SANATI/Robert M.Pırsıg

İnsanın hayat boyu okuduğu kitaplar arasında acaba kaç tanesi gerçekten hayatını değiştirecek kadar etkiler.Bu kitabın 374.sayfasında artık başka biriydim.İnanılmaz gibi geliyor ama doğru.Sonradan aralıklı olarak dört defa daha okudum.Gerçekten çok etkilenmiştim,herseferinde hayatımı tekrar sorguladım.Kitap bir yol kitabı.Baba,oğul ve iki arkadaşlarının yaptığı bir motosiklet yolculuğu.Baba ayrıca yol boyu bir iç yolculuğa çıkıyor.Delilikle akıllılık,normallikle anormallik arasında gidip gelirken biz de bunlardan hangisinin hayatımızda ağır bastığını yol boyu anlamaya çalışırız.Biz de babayla bir iç yolculuğa çıkarız.Ben bu yolu sonuna kadar babayla yaptım.Onun sayesinde motorumun lastiklerini söküp takmaya,sinirlenmeden sıkışmış vidaları sıkmaya,ikea kullanım kılavuzlarını çok ciddiye almadan montajda hayalgücümü de kullanmaya başladım.Zen budizminin temel öğretilerinden biri olan sabrı öğrendim.Kendime ve herkese karşı.Kitabın sevdiğim karakteri mi;Deli Phaedrus.Deli ama filozof,intihara meyilli ama o kadar da hayata tutkun.Bu iç yolculuğun sonunda huzura erdi mi tam emin değilim.Ama varmak için mutlaka yola çıkmak lazım.

NEREYE/Necdet Sen

Kücüklügümde evde babam daha Cumhuriyet gazetesini okumadan önce hemen koşup Hızlı Gazeteciyi okurdum.Aklımda kaldığı kadarı ile bu karakter;özgür ruhlu,biraz arıza işini iyi yapan çapkın bir karakterdi.O dönemlerde bu çizgi karakterin çok meşhur oldugunu hatırlıyorum.Sonra babam Cumhuriyet okumayı bıraktı ben de Hızlı Gazeteciyi unuttum.Yaklaşık yirmi küsür yıl sonra kitapçıda bu kitaba rastladım.Yazar yabancı değildi.İsmi aniden hatıralarım arasından kopup geldi.Necdet Şen,Hızlı Gazetecinin çizeri.Bu karakteri yaratan çizerin yazdığı her şeyi okuyabilirdim,düşünmeden aldım.Bu kitap bence yazılmış en güzel yol hikayelerinden bir tanesi.Necdet Şen İstanbul'dan Hindistan'a yaptığı yolculuğu anlatıyor.Sadece basit bir turistik yolculuk değil bu.Hayatı sorguladığı bir iç yolculuk.Tek başına,bir sırt çantasıyla yapılan cesaret ve azim isteyen bir yolculuk.İçinde gezgin ruhu taşıyan herkesin okuması gereken,ayrıca da bir Hindistan yolculugu için ideal bir referans kitap.Kitabın sevdigim karakteri mi;tabi ki özgür ruhlu,arıza,sanatçı insan Necdet Şen.Fiziksel olamazsa bile ruhunuz hep YOLDA olsun